woensdag 17 augustus 2016

Overmorgen. The Big Bay.

Woensdagavond 17 augustus, 23 uur.

Het is weer rustig in de keuken. Vrouwlief in spé is net slapen, Klaas vaak mijd mij weer als de pest.
Ik heb nooit echt veel nachtrust nodig gehad, en de chemo veroorzaakt ook wel wat slapeloosheid.
De laatste dagen echter is het wel significant. Vorige nacht heb ik zeven uren ononderbroken geslapen, en dat heb ik vandaag wel gevoeld. Ik had energie te over.
Morgen dus om een uur of tien onder de wol, zodat ik op de The Big Day energie heb om tot zondag door te gaan.
Bij wijze van spreken.
The Big Day. Een dag waar ik naar uitkijk sedert 4 april.
De dag dat ik aan Hanne vroeg of ze mijn vrouw wou worden. En Hanne 'ja' zei.
Het gaat vreemd aanvoelen morgennacht. Terug een nachtje in het ouderlijk huis, want ik ben nogal conservatief op dat vlak. Bruid en bruidegom slapen niet samen op de nacht voor hun huwelijk.
Traditie, en ook praktisch. Ik wil Hanne pas in haar trouwkleed zien als ze volledig en in vol ornaat is, en zij mag mijn trouwoutfit ook pas zien op The Big Day zelf.
De laatste twee dagen zijn behoorlijk hectisch geweest.
Het feestzaaltje dat Hanne en ik kozen en dat nog vrij was, was ook nog vrij om een reden. Het werd anderhalf jaar geleden de laatste keer gebruikt, en was aan een 'opfrissing' toe. De afspraken met de nieuwe beheerster waren dat een aantal 'verfrissingswerkjes' ook tegen overmorgen werden uitgevoerd. De dame in kwestie heeft daar wat steken laten vallen. Allemaal eigenlijk. Het aanpalende tuintje zou onderhouden zijn, wat niet gebeurde. Het zaaltje zou grondig gepoetst zijn, wat niet gebeurde. De toog, tapinstallatie en toebehoren zou onderhouden zijn, wat niet gebeurde.
De koelkasten in de toog zouden hersteld zijn, wat niet gebeurde. De verlichting zou hersteld zijn, wat niet gebeurde.
Als ik in mijn professionele omgeving mijn projecten zo zou beheerd hebben zou Stijn, mijn werkgever, me redelijk snel de deur gewezen hebben.
Dus hebben we zelf maar al die dingen in orde gebracht.
Op drie dagen.
Het zaaltje is nu een zaaltje waar je een feestje kan bouwen, kraaknet, met werkende verlichting, een tuintje dat uitnodigt en met drankjes die gekoeld zijn.
Samen met de hulp van mijn ouders, mijn zus en schoonbroer is het allemaal in orde. Morgen leggen we de laatste hand.
De nieuwe beheerster was vandaag ook aanwezig. Samen met enkele mensen om te poetsen. De mensen hebben hun best gedaan, maar kunnen op een halve dag ook geen wonderen verrichten. En de nieuwe beheerster heeft van mij in de rand wel enkele rake opmerkingen gekregen.
De rekening wordt achteraf nog gemaakt...
Ik ken haar directrice. En mijn vader kent haar goed. Ik heb mij directheid van mijn vader...
Paps was trouwens ook niet blij met de beheerster haar loze beloften. En net zoals ik, neemt hij dan zelf het heft in handen. Maar loze beloften maken doe je net zoals bij mij, niet ongestraft bij paps.
Wordt vervolgd.
Maar twee dagen labeur, drie dagen voor mijn ouders die maandag besloten om het tuintje al voor een groot deel onder handen te nemen, hebben ervoor gezorgd dat Hanne en ik onze gasten kunnen ontvangen zonder het schaamrood op de wangen te krijgen.
Morgen leggen we de laatste hand aan de decoratie. Kleine dingen die het feestje een identiteit geven, die kleine twist die het 'af' maakt. Met dank aan de creativiteit van mijn bruid, aan wiens brein deze dingen ontsproten zijn en ook vorm hebben gekregen.
Helemaal in de stijl van Hanne en Peter. Eerlijk, zonder kapsones, recht aan recht toe.
Want uiteindelijk draait het er om met een hoop mensen samen een engagement te vieren. Het engagement dan Hanne en ik tegenover elkaar uitspreken, recht uit het hart, en zonder kapsones. Want zo zijn we.
Geen bla bla, wel boem boem.
Als je een pint wil, of een glas wijn, ga die dan halen aan de toog.
Wil je wat eten, er staat een buffet. Ga, kies en eet.
Eten genoeg. Pinten en wijn ook.

Vrijdag trouwen Hanne en ik.
Nog twee nachten slapen.
Waarvan morgennacht ieder in een bed apart. Met 122 kilometer ertussen.
Ik ga aan mijn laatste nacht naar mijn vriendin beginnen, en ik ga ze eens goed vastpakken.
De volgende nacht samen zal eentje zijn met mijn vrouw naast me.
Goed gevoel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten