Chemo kick inn

Chemo maandag.
We zijn weer in UZ Leuven.
Het was een 'straffe week', de voorbije week.
In het kader van een aankomende PET scan moesten de bloedwaarden die ik vandaag zou neerzetten meer dan OK zijn.
De bloedwaarden waren meer dan OK.
Maar dat ging niet zonder slag of stoot.
Voor de PET scan mogen de bloedsuikerspiegels niet hoger staan dan 130.
Om de bijwerkingen van de chemo wat onder controle te hebben zitten mijn glucosewaarden beter boven de 200.
Ik moet dus de komende week mijn glucose naar lagere waarden brengen, en dat gaat mijn hematologie ondergraven.
Om volgende week niet te laag te klokken in hematologie, moest ik dus vandaag met exuberante resultaten komen. Veel hoger dan normaal, zodat ik wat 'reserve' heb voor de aankomende week.
En dat is me gelukt. Maar niet zonder slag of stoot.
Het heeft flink wat energie geëist.
Ik ben best wel vermoeid geweest vorige week. Spelen met suikers vraagt wat van een diabeet met kanker. En de luchtweginfectie van vorige week heeft ook niet direct bijgedragen tot een energiek gevoel.
Al lagen de resultaten vandaag wel een stuk boven mijn verwachting.
Da's dan weer mooi meegenomen.

Intussen zijn we weer thuis.
En zijn we begonnen aan het glucose regularisatie programma.
Vannacht corrigeren we een paar keer, met snelwerkende insuline en breng ik de glucose naar rond de 110.
Morgen zetten we verder en breng ik die naar ongeveer 80. Woensdag houden we dat aan.
Donderdag en vrijdag kickt de chemo in, en ga ik weer wat over aanbieden. 150 is dan de doelstelling. De neutrofielen crashen dan niet zo diep (ervaring),
Zaterdag en zondag weer dalen naar rond de tachtig, om maandagochtend dan netjes 100 af te leveren.
PET scan laten maken en dan de glucose onmiddellijk daarna terug naar 180 brengen. Wat druivensuiker zou die klus moeten klaren.
Dinsdag resulteert dat in een neutrofielen telling ergens rond de 3500. Meer dan genoeg om de de chemo te kunnen pakken, en in de derde week niet te crashen naar neutrofielen onder de 1500.
En zo de aften toch enigszins onder controle te houden.
In de rustweek zal ik dan wel terug bijbenen.
Enfin, ik ga pijnlijke vingertoppen hebben einde volgende week, want alle twee uren prikken in de vingers laat zijn sporen na.
En als mijn opzet werkt, heb ik aanstaande maandag en vooral dinsdag weer een collectie hooggeleerde medici met een idiote smoel voor me waar de vraag op te lezen staat 'van hoe doet die gast dat'.
Glucose goed, hematologie goed, nevenwerkingen onder controle. Groot mysterie voor hen.
Ik heb er mijn plezier in.
Gemeen? Misschien wel. Ik vind er mijn verzetje in.
Het is wel wat zoeken. De uitzaaiing naar de lever die eigenlijk niet meer meetbaar is, maakt dat dit ding zijn werk terug naar behoren doet en me wat tegenwerkt in mijn opzet voor de komende week. Die gaat vannacht enthousiast vetten omzetten in suikers, omdat ik nogal sterk naar beneden aanpas. Maar hey, mijn lever en die moet luisteren, dus zijn enthousiasme straf ik vannacht af. Ik blijf insuline geven om die lever zijn overdrive te counteren. Na 24 uur heeft die dat door, en reageert die terug normaal. Been there, know that.
Er liggen wat uitdagingen te wachten de komende week.
Die trouwens behoorlijk druk is.
Morgen helpen we een vriend verder met wat paperassen waar hij niet direct het licht in ziet, woensdag een lunch met mijn baas, en donderdag gaan we een vriendin wat moreel ondersteunen en door wat zakelijke aangelegenheden.
Vrijdag ga ik iemand er persoonlijk van overtuigen dat afspraken die je met me maakt je ook beter nakomt. Verbaal. Begrijp me niet verkeerd.
Er op rekenen dat tegen het moment van afrekening ik al onder de zoden zou liggen is hier duidelijk een 'wrong bet' geweest. Je verstoppen helpt ook niet echt...
Zaterdag staat er een babyborrel op het programma, waar ik me braaf aan waterkes ga houden, gelet op mijn glucoseprogramma, en zondag is voorlopig lazy day.
Tussendoor houden we de CEO van het UZ Leuven en zijn hoofdgeneesheer tevreden met mijn analyses, wat ik hen vorige week dinsdag beloofde in een lunch. Ik zag wat verbeteringsmogelijkheden, waar ik een berekening met ROI van maakte, en als centen spreken heb je de grote heren hun aandacht... Lunch dus, om dat even toe te lichten. Wat ik graag deed.
Verder starten we schoolvoordrachten terug op, die ook wel enkele aanpassingen vragen doordat de leerlingen die ik ga toespreken van een ander allooi zijn en ik de presentatie wat moet herschrijven.
En ligt er nog wat werk in business models wat verder uitdiepen.
Veel tijd gaat er niet overschieten. Maar ik heb het liever zo.

De chemo ga ik wat harder laten binnenkomen deze week. Chemo kick inn heb ik dat genoemd.
Omdat ik moet.
Ik wil ook wel de resultaten van die PET scan kennen.
En die kan alleen maar doorgaan met goede glucosewaarden.
En zolang die PET scan geen uitzaaiingen in de hersens aan het licht brengt vind ik alles goed nieuws. Waar ze verder ook iets zouden vinden. Dat hanteren we wel. Al verwacht ik geen dingen in die richting.
Spannend, niet?